Suskunluğunun yaralı kuşuyuzAnti fiziksel bir durum yer çekiminin hükmü yok inatla ayağımı yere bassam da göğe yükseliyorum içim pır pır pır kanat takmış uçuyorum suskunluğun yüreğime lok gibi çöken kabus tedirgin rüzgar kararsız takvimsiz günlerin bileşkesi sevdan bilmediğimiz sularda yüzmüşüz derin sanıp denizi vurmuşuz karaya pervaneler pır pır pır ellerimiz birbirine değdiğinde kısa devre yapınca yangınlar çıkarmışız suskunluğun yaralı yavru kuşuymuşuz aşkın yolu yokuşmuş adresi tarifsiz çıkmaz sokaklarda ökselere tutulmuşuz elele tutuşmuş uçuyoruz zikzaklar çizerek yükseliyoruz göğe yaralı bir mart’yız şimdi Yüksel Nimet Apel 20/Nisan/2017/Perşembe/Bodrum |