alicengize nazire
umut dal budak sarmış,ufuklarda
mavimtrak bir ıssızın tınısı var kulağımda.. şimdi sen desem,gözümde nem; desen desen bıraktım onları ve bil istedim sonu yok ve sonrası.. umut bihaber benden ve sende çiçekler açmış.... haberler ince kıyım sızım sızım dünya derbeder olmuş develer tellal pireler de berber olmuş....... sakiniydim senle bezeli bir ütopyanın aslı sendin içimdeki dumanvari kopyanın al uçur beni,üç temenni demeden nihavent,hicazkar ve aksine saklanan rakkas biri bendim biri şu tablo:-hacı vakkas... kur alarmı beş otuza,yediye anca kalkarsın hey hacıyatmaz sen daha çok hayal kurarsın... kırdım zinciri kopardım ipim sokağındayım yolun yarısı ve hissettiğim yaştayım şu alicengiz kadermiş ardımca yürüyen kimileri alın yazısı deselerde o bizimki alicengiz işte; hep terse yatan.... umut komşunun oğlu ve umut şimdi uzakta onu en son kavga ederken hatırlıyorum hayal meyal.. hafif perçem,naylon ayaklar ve oynayan resimler siyah beyaz televizyon ve siyah önlük hey gidi umut hey... biraz delice biraz da alım çalım al satarım bal satarım ustamı sayıklarım şimdi sıra sende umut bana türküsünü söyle seferin hani şu gidenlerin dönmediği vardı ya... belli ki hakkaten memnunlar yerlerinden... gözler nemli yine umumiyetle hep böyle olur umut hayale karışırsa gözler neme bulanır bunu böyle yaz katip,dönesim yok! sanki şiire dolandım ne bitesim var ne de ölesim ebediyet bende gizli bende onda şimdi ölü de ey alicengiz kaç yazar kaçsın o umut istediği kadar bu sır bendeyken ona ne hacet..... |