GÖNÜLDE BAHAR
Uzaklardan güzel haber gelince,
Hasret çekenlerin gözü yoldadır. Ağaçlar canlanıp, meyve verince, Bütün mahlukatın gözü daldadır. Zemzem suyu gibi duru mu, duru, Sicim gibi iner Nisan yağmuru. O kadar berrak ki; sanki göz nuru. Bereket yağmurda, korku seldedir. Bahar gelir, açar türlü çiçekler. Yeniden canlanır börtü böcekler. Nasip arar kuşlar ve kelebekler. Arılar uçuşur, gözü baldadır. Işık huzmeleri suda oynaşır. Yavru kuşlar cıvıldaşıp, kaynaşır. Her gönül ayrı bir sevdayı taşır. Bülbül ölse de, gözü güldedir. Hasret ateşiyle yanıp, közlenen. Unutulmaz sevilip de, özlenen. Beklemekle gelmez, yolu gözlenen. Aylar geçip gider, umut yıldadır. Bir kez sevdalanan daha cayamaz. Kalbin feryadını kimse duyamaz. Dertliler geceleri uyuyamaz. Yare sitem eder, nazı dildedir. Sabri Koca |