Can Benim
Can Benim
Düştüm ateşine canım yanıyor Korunda kavrulup yanan can benim İçim paramparça gözüm arıyor Serinde savrulup olan can benim Ne dertler yüklendim yüküm çekilmez İnsanlık adına yaptım bıkılmaz Aydınlık olmayan yere çıkılmaz Yarında savrulup kalan can benim Kâhin olmak yetmez adam olmalı Adam adam gibi adam kalmalı İnsanlık kendini kendi bulmalı Arında savrulup yalan can benim Nakış nakış işle görsen özeli Canınım canında dünya güzeli Varımda yokumda varsan ezeli Varında savrulup talan can benim İçim yanar oldu gözlerim güldü Deli gönül geldi can cana güldü Çiçeğin burnumda kokan bir güldü Derinde savrulup solan can benim Mürsel ADIGÜZEL |