Kelam sırra kadem bastı
Ah gözbebeğim
Kalbimin sırlı yaşı
Gönlümün vazgeçilmez sevdası
Yar

Duymaz mısın kalbimi
Sevdana düşmüş
Feryat edip duruyor
Zerreden küreye tutuşmuş
Tesbih taneleri gibi dağılmışım

Rüzgarın kanatları olsa
Alıp getirecek sana
Bir lâhzay-ı kalbine meczup olurum
Dilim lâl,
Kâinatın kalbine düşmüş sevdan
Dillendikçe meftun olurum
Aşkı nar, aşkı yar..
Bir iniltiyle çıkıyor adın
Sevda mahzenimden,
Hu Hu

Güvercinlere saldım ruhumu,
Ruhuna kabz et.
Diri sensin ölü benim
Baki sensin fani benim
Sesime düşen ağıt
Ruhuma düşen firar
Her hali lisan
Sefere çıkmış yüreğim
Ferman Sen’sin derman Sen
Garipliğim sensizliğimden

Vadi’nin her yerinden adın yükselir
Seni anlatır gökler yıldızlar
Çöller, vahalar
Senin yoluna can olan
Cananı neylesin.
Senin yoluna varlığını seren
Yokluğu neylesin
Senin sevdan
Geceden gündüzü çıkarır
Gün doğumlarından
Gün batımlarına
Kelamsız konuşan yürekler var.
Sen gönlümün şifası
Sen gönlümün edası
Kapat gönlümü,
Gönlüne üşümesin.

Kâinatın kalbine
Kelepçeli yüreğim
€l medet ,Ya medet
Ya derman ,€s Samed
Zerreden küreye
Tutuşmuş her bir hasret.

Uzun bir yolculuğa çıktım
Sana doğru adımlayamadığım.
Şimdi bana deruni bir
Sessizlik düştü.
Ağlıyor duvarlar ağlıyor.
Yar dedim mi
Gönül hanem yanıyor.

Sevil Kutlu