Denize bakan balkon, Augusta Angellier, Çev. Sunar Yazıcıoğlu
Evim, gri denizin kenarında kurulu;
Dalgıç kuşları, fırtına kuşları ve beyaz martılar Meltemin içinde, demirden okları zır zır zırıldayan Fırıldakların arasında, uçuşlarını yarıda bırakıyorlar; ** Deniz tarafında, likenler evi örtüyor ; Kara tarafında, duvar sarmaşığı onu kaplıyor ; Kapımdan doyumsuz ve süssüz bir fundalık görünüyor; Ama, pencerem büyük dalgaların üzerine açılıyor. ** Bazen kısa bir an, dolmenlerin serpiştirildiği, haç dikili tepelerin Hâkim olduğu, uçsuz bucaksız misk otlarının ve çalılıkların Arasındaki bir alana baktığımda, şuraya buraya dağılmış Meşe koruluğunun kümelendiğini görüyorum. ** Bir an sessiz denizin, kayalıklar arasında Şiddetli gürültüsünü ertelediği hafif sisli günlerde, Görünmeyen bir köyden bana kadar ulaşan Çanların zayıf sesini dinliyorum. ** Uzun günler ve hemen hemen bütün gece, balkona Yaslanıyor, oradan denizin çalkalanmasını seyrediyorum, Hantal bulutların ya da hafif parlaklıkların altında, Onun durmak bilmeyen dalgalanması sürüp gidiyor. ** Rüzgârların, kabaran dalgalara karşı çetin kavgasını, Dalgaların yükselmesini, eğilmesini ve yeniden ışıldamasını, Gümüş renginin çözüldüğü soluk yeşil akıntıları, Ve ateş rengi dalgalarla oynaşan gri dalgaları görüyorum ; ** Kesintisiz ve derin bir müzik dinliyorum, Kumsalda sürünen ve ölen yavaş iç çekişleri, Yalıyarların çarpınca havaya kaldırdığı öfkeyi, Ve denizin dünyayı kuşatan sevincini. ** Ve bilhassa, ufukta, halatlarıyla göğü çizerek geçen Yelkenlileri seyrediyorum, yelkenliler siz, Uzak yolculuklarınızdan mı dönüyorsunuz ? Başka yıldızların serpildiği göklere doğru mu yol alıyorsunuz ? ** Kalbim ufkun can çekiştiği sisin içinde yaşıyor, Ve, hep ıssız balkona dayanıyorum, Zira bir gemide giden beklediğim o kişi, Hiç bir zaman karadan dönmeyecek, biliyorum. Augusta Angellier Çev. Sunar Yazıcıoğlu |
Kutlarım…
………………………….. Saygı ve Selamlar…