Şehit
Kan görmeye dayanamazdı ana
Evladının kanlı gömleğine sarıldı, - Öptü, kokladı... Sadece birkaç fotoğraf ve anılar kaldı... Baba dik duruyordu İçi; Yıkık, dökük, harapken. "Oğlum" diyor, susuyordu Oğlu kara toprağa girerken... Şehit oldu, haberi yapıldı Beş... Bilemedin on saniye. Derince bir mezar kazıldı Önümüz kış, üşütmesin diye... |