TÜM GÜNAYDINLAR ÖLDÜ


Tüm günaydınlar öldü bu gün,
Güzelliğe dair tüm sözler...
Toprağa gömüldü.
Bir şairin kalemi kırıldı yeryüzünde...


Mavi mavi çiçekler açarken toprağımda
Tarifsiz düşüncelere gömüldü.
Tüm kalemler,
Yazsa olmadı, yazmaya söz kalmadı...


Gülücükler yerini
Düşüncelere bıraktı.
Kaybediyor muyuz birbirimizi dedi kalem
Yapraklarını mı döküyor tüm mavilikler...


Sözün bittiği yerdir bu
Kalemin yazamadığı
Yüreğin yasa büründüğü
Noktalarla virgüllerin karıştığı...


Neyi nereye koyduğunu bilemediğin
Son sözü kaderin söylediği
Aklın dur noktasındaki
Seherlerdeyiz...


Tüm günaydınlar öldü.
Gaybe uğramiş düşünceler
Yankılar yapmaya başlamış beyinlerde
Bir güzel söz kalacak, zamana dair senden...


Dost giderken kalemini de mi götürdü nedir?
Güzel sözler kaldı cümlelerinde
Sökülmeleri başladı mı nedir ?
Yapraklarını açmadan baharda,


Artık kırmak yok birbirimizi
Hayat çok kısa !!!
Onu götürüyor insan kendisiyle birlikte
Kırmadık kırılmadık birbirimizden....


Demet Akyürek