Sensiz buz tutup şu donan gönlüme
Şubat ayında ısıtan yazım gibiydin
Nakşetmiş yaradan doğuştan alnıma
Kaderim dediğim alın yazım gibiydin

Şarkı olmuş saçların çalacak gibi
Her dalgası bir beste olacak gibi
Dokunsam teline sanki kopacak gibi
Mızrabıma küsmüş sazım gibiydin

Gözlerine bakınca sessiz kalırdık
Bir bizdik sanki etraf ıssız sanırdık
Çırpınan kalbimizi dilsiz sanırdık
Duygulara biriken sözüm gibiydin

Fırtınam ayazım kışın zemherim
Rüzgarım kuzeyden esen karayelim
Sonbaharda ruhuma çöken matemim
Gidişinle solduğum güzüm gibiydin

Sevda bahçelerinde aşkı aradım
Menekşe Goncagül hepsine baktım
Daldan dala uçtum bir sana yandım
Hercai çiçeğim benim özüm gibiydin

Sevginle ne engeller ne dağlar aştım
Seninle mutluluğa soluksuz koştum
Ellerinden tutup bulutlarda uçtum
Gönlümün mavi gök yüzüm gibiydin

Bir gün gelmezsem gözlerden yaşlar dizilir
Alsam avuçlarıma korkarım belki ezilir
Çocuk olur bağzen omuz çeker süzülür
Dillerimi döktüğüm nazım gibiydin

Ayrıldık şimdi olduk hasret sarmalı
Bu hasreti nasıl bir hayıra yormalı
Nerdesin şimdi seni kimden sormalı
Şarkılarda bulduğum izim gibiydin

Bulsam izini peşinden düşsem yollara
Yetişemem geçip giden güzel yıllara
Şarkımızı dinlerim bakıp uzaklara
Dalıp dalıp gittiğim gözüm gibiydin

Ogünleri anarım anılar burkulur
Tarifsiz bir acı solyanıma sokulur
İçime dökerim gözyaşımı yutkunur
Ağlayıp andığım gönül sızım gibiydin

Boş geçen şu ömrüme bir seni kattım
Acıyı, hasretini, sevgini tattım
Doydum bağzen aşka bağzen aç yattım
Gönül soframda tadım tuzum gibiydin

Zülküf TAŞ
02/4/2017