“yoksul öpüşler”
kar düştü kömür, rengi saçlarıma
yokluğunda yüzüm, bir garip ağlıyor... dert ile nasıl aşık ettin, kendine ölüm giydirilmiş, bedenim sızlıyor... paslı raylarda, içim ezildi düz yolda ayağım sekiyor... seni, tutamayan eller cezalı düşleri, üşüten kışım gitmiyor... gündüzüm karanlığımda karanlığım, ışığına koşuyor... bir garip hal, başıma bela susuşun, nasılda ciğerimi yakıyor... alevler içinde yüzen gönül su içinde çıra, gibi yanıyor... bir gülüş, asılı kaldı duvarda hergün yoksul öpüşler sunuyor!.. İlknur Köknar(Sokak Kaçkını) |