1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
1409
Okunma
fısıldı gibi gelir ayrılığın ayak sesi
çit örülmeye başladı, düşler davalı şimdi
sanık yok şahit yok…çığlık yok kahkaha yok…!
göçük sonrası bir toprak gibi gönül
feryadın görünen rengi de yok…!
ayaklarımı üşüten bu sokak kimin
dudağımı titreten bu rüzgar senin
ya kelepçe gibi bileği saran, bu saçlar kimin
kendim mi kırdım o çok sevdiğim dediğimi…!
ağla dilsiz gönül…akıla deki “sen bir düşün”
bu ilk defa yalanı misafir edişim
bu ilk defa çakıl taşlarına dillenişim
bu ilk defa kim olduğumu merak edişim
meğer sevgisiz çürük bir meyve gibiymişim
anladım…gel kaldır beni… güneşe gülümseyelim…!
ilknur köknar (sokak kaçkını)
5.0
100% (8)
Cevap Yaz