DAĞLARIN KIŞI
Dağlar kışını
Cemreler düşünce alırmış Yorgun-ürkek Kinli-uyanık Sevdalı yanık Yüreklerin muzlimi; Gör dağların kışını Dağların başı şimdi dumanlı Derinden çağlıyor pınar Kar örttükçe su daha güçlü akar.. Lodos cin atıyla Bu derinlikte şaha kalkar Uzanır yaylalara Nakışlar üzerinde cirit atar Gelincik surh içinde kıvrılmış Gökte encüm göz kırpar. Bu kırpışlar mah için bidar!.. Surh içindeki gelincikle Göz göze gelir bir an; Doğa koyu bir maviliğin içindedir o an.. Dağlar şimdi ebkem; Gelincik cemre ateşiyle bütünleşmekte Encüm-ü alem Mah--ın etrafını süslemekte. (encüm:yıldızlar/bidar:uyumayan-uyanık/surh:kırmızılık/muzlim:karanlık/mah:ay/ebkem:dilsiz) |