İsim bulamadım bu şiireBir savaş sonrası esiriyim sanki aşkın Diz çöktürüp kurşuna dizerken infazda Gözlerimi bağlamayın Yargısız infaz! Zaten yargı yok ki dünyada hem ne zaman bunu söyleyip sigara içsem Ben sigara içmiyorum gerçi Ne bileyim sigara güzel olur dedim şiirde Bir duman havası veriyor kelimelerime Efsuni yani Sahi sana en son ne zaman şiir yazdım Yaz dediğinde yazamadım hep Bir de şu seni seviyorum cümlesi var tabi hiç anlamadığım Söyletmemeli insan bunu da okurken yanık harflerle sevdiğinin göz bebeğinden Şiir diyordum Sana daldım bir an Aslında ha sen ha şiir Ha seni ona anlatmışım ha onu sana Uykuluyum gözlerim yorgun Penceremde güneç ama üzerinde soluk renkli perde Bazen güneş gibi hallerini seviyorum Bulduğun her delikten fırsat bilip sızarken sen Karanlık odama Odam! Küçük gösterişsiz bir kafes Dışarıdaki suratsız insanlardan kaçıp sığındığım hapishane malum Ama seni de en çok istediğim yer Birlikte kaçak, birlikte mahkum Sahi şu kaçmak da yalan Dağ dağ Orman orman Bayır bayır kaçtığım şehirlerden Ama hep kendimi buldum gittiğim yerlerde Sen kaldın geride bazen ben kalmadım kendimden Oysa ne çok isterdim ikinizi bir arada bırakmayı Seni benden çok mutlu ederdi inan Bak yine melankoli girdi satırlara Ne zaman bunları söyleyip sigara içsem Sahi ben sigara içmem ki. Evvâh |