Başlamak zor olsa gerek
Sarılıp
Boynundan kokusunu
Kanına katmak
Anlatmak korkuyu susarak
Ve gülmek
Ve tekrar etmek
Ve dizginlemek yüreğini.
Anlarsın korkusunu
Boynundan kokusunu
Kanına katmak
O kadar muhteşem ki
Bir o kadar dokunulmaz görürdün
Dokusunu

Kendimi beğenmiş biriyim
Yalan yok
Ortak paydası olmalı
Bu evrenin
Ama bil ki yalandır
Dersem sana
‘Kendimi senden çok sevmedim’
Çok insanı
Çok sevdim
Kendimden çok
Ne çok geldi bana,
Ne çok dedim
Açmam gönlüne yara
Bilirim alınırdın düşünürken
S-e-v-g-i-m ikinci şahıstır
Ne çok sevgim!
En çok seni sevdim

Ölmem bu gece
Varlık varlığın
Yokluk Yokluğun değil
Küçük düşmek mi bu
Anla
Onur!
Ve gerisi nihil
Sevgimi yalanlama
Haddin yok
Hala dışarıdayım inan bana
Aşktan korkuyorsun
Yazık sana
Alınma
Ben hakkımı alırım neyse
Hakkın buysa
Darılma

Sarıl bana
Ya da sarılma
Benzettiklerine nasıl benzerim
Ayıp sana
Kimin umurunda
Dediysen bana
Aptal, sapık, şizofren ya da
Saçma olsa da yaptığım
Öğrenemezdim değerini
Hem senin
Hem aşk denen hevesimi
Unuttum kendimi
Hatam bu olsa gerek
Sonuçta hayat başlarken
Ölmek demek

Herkes unuturmuş kendini
Kaç kere gördün
Gece beşte bir ergeni
Adamlık nedir ne bilirsin
Ne kadar sorumluluğun oldu
Tutunduğun dallar olur hayatında
Uzun zaman tutundum düşerken
Her seferinde düştüm
Üstüme devrildi dallar ağacıyla
Her seferinde aynı manzara,
Anlamak daha kolay
Sağ ol
Şimdi çok daha kolay
Sen huzura giden yoldun
Sen kusura giden yolsun
Her şey gönlünce olsun…

Nazım yazarken kurutmuş ilik
Unutmuş
Tahir olmak ayıp değil
Komik...

SCKaradeniz [Mr. Lonely]