....İNCİNİR...
Namertle anmasın eller ismini,
İsminle şen olan yüzler incinir. Kansız bir yüreğin çekme yükünü, Yokuşlar incinir, düzler incinir. Medet umup bir mazlumun yasından, Sütü bozukların içme tasından, Ne önlerinden git, ne arkasından, Seninle yürüyen dizler incinir. İster şen bülbül ol, ister açan gül, Gariplerle ağla, gariplerle gül. Dökmesin goncayı açtığın gönül, Baharlar incinir, güzler incinir. İbrahim Vedat Çarpar |