DÜNYANIN
DÜNYANIN
Açtım gözlerimi, buldum karşımda, Oldum en sevgili yâri, dünyanın. Bin bir nimet sundu gönül çarşımda, Beni benden aldı kârı dünyanın. Bir başka ihtiras, bir başka sevda. Kolay mı terk etmek, kolay mı veda? Gül bahçesi sanıp sunmuşum od’a. Avucumda imiş nârı dünyanın. Yükledi sırtıma bin türlü kahır. Az yaşa, çok yaşa ölümmüş ahir. Bir ömür tükendi, elde var sıfır. Her şeyi yalanmış dâr-ı dünyanın. Peşinde koştuğum serapmış serap. Gönül sarayımın her yanı harap. Ölmeden ölmeyi dilerim yâ Rab. İsteyenin olsun varı dünyanın. Yâr belleyip, ömrü sersen yoluna, Gider başkasını alır koluna. Ayrılırken bakmaz bile salına. Yok imiş vefası, arı dünyanın. Esrarengiz yolda “çift kapılı han”. Evveli imtihan, sonu imtihan. Yalnız Hakk’a kulluk, gerisi yalan. Fikret’im bu imiş sırrı dünyanın. |
Şerefle bitirilmesi icap eden en ağır vazife hayattır. -- Toegueville
.................................................. Saygı ve Selamlar...