Tutunurken Aşka...
kim kuş olmak istemez
uçmak yare kanatlanmış yüreğe ortak olup dalarken hep gözler uzaktan da öte... kim bulut olmak istemez kaygılmak gökyüzüne yağmayı yağmur olup yeşerirken gönülde kalpten kalbe... kim sevinç olmak istemez gülümsemek yüze hüzünleri bir kenara bırakıp tazelerken bakışları hep yeniden yeniye... kim mutlu olmak istemez yüzmek saadete hayatı yaşarken deryalara dalıp bir köşeden diğer köşelere... kim umut olmak istemez heveslenmek geleceğe özlemi askıya alıp tutunurken aşka sevdanın göbeğinde... (Berlin,23.03.2017) Talat Özgen |