HAZANDışarıda çocuklar gibi Delice koşturan Rengarek bir bahar Gürül gürül akan Bir devranıdem var Bir zamanlar Kaygısızca kanat çırpan İçimdeki delikanlı coşkudan Ne ses ne nefes Ne de bir kıpırtı var Durmadan sızlar, kıvranır Türlü bahanelere sarılır Dokunsam ağlar Konuşmasam küser Ha soldu ha solacak Umut Bahçemdeki en narin çiçek Sarılıp dost edasıyla Yürek sızlatan hatıralar Usul usul,ince ince Saçlarıma yağan kar Mezardan çıkmışcasına Yüzüme Ölgün bakan aynalar Hazan mevsiminin Habercisidir dostlar Alemi ebediden Bize davet yollar Ah vah sesleri neye yarar Kesesindeki yılları tüketti Adına ömür dediğin Sanki akşam güneşi |