yine sen
bu yazdıklarım sadece seni temsil eder
bu saatten sonra dönsen zerre kabul etmem bir düşün ki yüreğinde büyük bir keder sen desen bile ben artık gel demem. boğuluyorum yastığımda, bak bu da oldu şimdi gelsen bile faydası kime ne bunun? sen kal orada, buralar yeşillik ben bu son baharı, sen olmadan bitirdim. kuytu bucak kaçıyorum senden her gece yüreğim geçemiyor adından bir hece dik bir yokuşun sonucudur her zaman tepe sonucu sen isen, katlanırız tüm ülkece. konu sen olunca istemsiz değişiyor benliğim bize ne faydası ki şu sensizliğinin? dönsen bile ne değişecek odamda senin kalbin bende değil artık, o adamda. bir kuş olup konmak vardı şimdi saç tellerine kuşlar konardı adını söylediğim an, ses tellerime ölüme dokunmakla eşdeğerdi kirpiklerin şimdilerde yokluğunda şişenin en dibiyim. kendime diye çıkıp sana gelesim var bu aralar ara sıra da olsa sen beni yine de ara ara ara ara veriyorum sana kapıyı aralamazsan bitmeyecek bu sonbahar. yazıyorum yine sana ellerim dert çukuru sen gel, her şeyin çaresini buluruz saç saçlarını göğsüme, bedenim bulsun huzuru sen yoksan ben, baştan sona kusurum. kıyameti getiren, cenneti de getirir seni benden alacak olan ölümü ayağına getirir ya beni benden al götür, ya da seni bana çek getir. bir hayal kurarsın içinde iki kişi, bilemezsin bir insanın içinde varsa iki kişi. ben seni beni bir kenara attım, sen beni bizi bir paspas yaptın... öyle güzel gittin ki, ne diyeyim; ayağına sağlık, yine beklerim. |