Ey Sevgili...
özlem nedir
ki buluttan kopan can tanem’den gayrı, hicran nedir ki üç aşağı beş yukarı yokluğunun her türlü sancısından gayrı, sevmek nedir ki kalbi yüreğe tesliminden gayrı, ben hep bildim sen ise bildin mi hiç ey sevgili... tutunulan dal meçhule namzetse eğer, bir tarafta olur malum diğer tarafta kader, her şeye rağmen dersin yine içinden değer, ben hep verdim sen de durum ne ey sevgili yar... zaman vakitte kayıp gibi duruyorsa dursun derim, ne tutmanın imkanı var ne de durdurmanın güzelim, sanılsa da en sonunda yalana bir zan gibiyim, bu benim kabulum değil senin ne acep ey sevdiğim... ne var ki elimiz de olan umuttan gayrı biliyorum hiç bir duanın da yok bir hayrı gurbette sılaya mahkum vuslata çağrı benim kulağımda çınlarken hep sen bir kere olsun duydun mu hiç ey sevgili... (Berlin,16.03.2017) Talat Özgen |