Gün boyu çok şiir okuyunca, bir şiiri ikinci kez okumaya üşeniyorum çoğu zaman.
Çoğu bildik, sıradan, aşağı yukarı birbirinin aynı..(Birbirini okuyan insanlar zamanla bu zafiyetin esiri oluyor, benzer şiirler yazıyorlar!)
Demek istediğim şu sevgili şair, kolay yazılan şiirler kolay okunuyor.
(Anlam kargaşası olsun istemem, kolay yazıyorsunuzdaki kasıt, 'yazmakta zorlanmıyorsunuz' manasınadır)
Bunu siz fark etmeyebilirsiniz, okuyan eder!
Üşenmedim, bir kaç kez zevk alarak okudum..

Gözüm her ne kadar şiirde olsa da, kulağım sestedir.
Sesine bayıldım şiirin!
Nedenini ve şiiri okurken düşen sesi paylaşayım sizinle :
ne diye
bu şuna
şu buna
kafiye ?
başa taş
aşa yaş
hey'e ney
tuhaf şey..NFK


Sensizliğe dayanamam
Yandım daha nasıl yanam
Ay geçer gün geçer ama
Ömrümde sen varsın gülüm...Bu dörtlük şiirle ilgili paylaştığım düşüncelerimin dışındadır.
Emaneten bırakılmış gibi duruyor.

Efsanenizi beğendim..