VAKİT
Yine yazıyorum ne garip,
Senli dünyayı yaşıyorum sana bakarken, Belki sınırlarımı zorluyorum, Birçok kez kendimden ödün vererek yaşıyorum belki... Susuyorum, birikti yine tümceler, Saklasam mı konuşsam mı düşünceler sarmış Ben derbeder, Ruhum yenik aşka sabreder, Sustukça birikiyor içimde seneler, Gözlerimin önünden geçiyorlar, Ve ben her birinde yine arıyorum Bendeki seni... Neredesin ey sonsuzluğum... Gel artık vakit doldu, Gün akşam oldu döneceksen çabuk Geç oldu... |