DELİ GÖNÜL 2Kimin umrundasın ki kıymet bilen mi oldu Yeter artık sıkıldım uslan be deli gönül Sen ağladın o güldü yaşın silen mi oldu Yalnızlığa el uzat seslen be deli gönül Kara sevdaya düştün kimi sevsen baş tacın Gözlerimden süzüldü sinemi deldi acın Her güzele meyletme artık sevmekten kaçın Çekil de inzivaya yaslan be deli gönül Olur olmaz kurduğum hayaller yordu beni Pişman ettin hayatta çileler sardı beni Kime canım dediysem sayende kırdı beni Ne işe yarıyorsun paslan be deli gönül Gerçekten sevmeleri kabul etmez bu devir Sergilendi önüne hak etmediğin tavır Geçmişi maziye göm aşkı boşluğa savur Aldığın dersler ile beslen be deli gönül Gözünden sakınsan da ödülün oldu hayıf Ders aldığın her aşkta olamadın ki naif Sonunda eyledin ya bir serçe kadar zayıf Dokunsan düşecek şu aslan be deli gönül Murat Gökçe Karsî 14.03.2017 |
bu kadar acı olur mu ki bence olmaz
ama bide gerçek varki şiiri şiir yapan o deli gönüllerin haykıran nağmeleri değilmi yürekten kutluyorum