NE OLUR
Ne olur şu
Taş odalardan çıkarsalar beni
Isınırdım
Dünyama biraz güneş katabilsem
Ne olur çözseler
Eellerimden zincirlerimi
Diz öküp yere
Bir avuç toprak alabilsem
Ne olur benim gönlüm değil bahtım kara
Ne olur,
Ben de yaslansam yeşeren ağaçlara.
Anam be
Kadıköy önünde ürperen dalgaları
Ne olur
Ah görebilsem baharı
Ağlasam
Taş duvarlara
Ağlasam yapayanlız
Ağlasam belki açılır içim
Ama düşman kınıyor
Üç yavru var biliyorum
Gamlı bi evin penceresinde
Kormuş çaresiz
Babacım babacım diye çırpınıyor.
Kağnı tekeri gibi gıcırdayan
Bitmeyen tükenmeyen zaman
Dünyamız gözyaşlarıyla ıslak.
Nice namuslu alından bakın kan akıyor
Mahpus yoldaş
Pencereden jandarma bakıyor.
Tutmuş Sabah’ımın elinden
Düşünerekten zindan kapılarına gelir.
Tek arayanım
Canımın parçası
Karım diyorum
Bir dert anlayan çıkar da
Şaşmaz perişan halime
Gene Sinop Kalesinde çekilmiş
Eski bir resmime benziyorum.

Kerim Korcan