haydi gidelim
kurumuş bir dala
baharı emanet eden bu kent
bizim olamaz
haydi gidelim
korlu dağlar karlı dağlar sıradağlar
dört yanımız dağ
ben yüreğimin düzlüklerinde kayboldum
kafatasımın içinde beceriksiz bir topoğraf
bütün nehirlerimi denizsiz kılar
oysa yüreğim martıdır benim
tut kirpiklerimden ey sevgili
haydi gidelim
kıyısı deniz olan bir düşe
dalları çiçek açan bir umut olsun gölgemiz
haydi gidelim
büyür belki yarına diktiğimiz
bu gülüşlerimiz
haydi gidelim
sen aşk ben ateş
sen kadeh ben mey
yalnız sen bana öz
senden ötesi üvey
haydi gidelim
elbet alın terini kendinden bilen
bir toprak vardır
yeryüzünde
ve her hüzünde
başın omzumda
alnında çizgiler
saçlarında kış
neye baksam içime sinen
o değişilmez bakış
karım karacam
düş göğümde uçan kuş
haydi gidelim

ali rıfat arku
11/03/2017
01:40
kurtköy
istanbul