.../..Bütün yakınmalarım insandan yana...insanlık adına.../..




Deli miyim ben ?!..
Bütün bunlara kafa yorduğum için !
Nedendir bu sevgisizlik insanda ?
Üç günlük ömürde,bu hır gür,bu kavga.
ölümlü dünyada,nedendir bu hırs,bu çaba !
Sonunda ona kalacak,on bir arşın patiska !


Biriktir ahir ömründe dostluklarını.
Hep ara,sor soruştur unuttuklarını.
Mal,mülk,para pul,onca varlık,dünyalık.
Nedir ki ?..hepsinden de sonunda var ayrılık.

***

Deli miyim ben ?!..
Bütün bunlara kafa yorduğum için !
Bilirim,sevgidir ruhunu temizleyen insanın.
İnsan ki,en gelişmiş bir canlısı doğa’nın.
Ama heyhat...en zararlısı o,tüm Mahlukat’ın.
O anlamıyor,en kıymetli ve şereflisi olduğunu Yaratan’ın


kahrım var,insanın yaptıklarından yana.
Bulanmış elleri,onca masumların kanına.
Hele hiç acınma yok,günahsız biçare çocuklara.
Ne sevgi kalmış yüreklerde kula,ne de saygı,yaratan’a.

***

Deli miyim ben ?!..
Bütün bunlara kafa yorduğum için !
Sevgisizlik ve bir acımasızlık çağında insanlar.
Yürekler taş kesmiş,sanki buzul çağında duygular !
Kimse kimsenin halini görmüyor,kalabalıklarda yalnızlar !
Kitapların yazdığı,sanki Kıyamet’in kucağında insanlar !


Kahrediyorum yaşama,yüreğimde devasız yaralar.
Bilmiyorum,insanlık nasıl çıkar kaos’tan,nasıl biter acılar.
Medet umar mı,Yaratan’ın kendisine verdiği akıldan ?
Bunu beklemek,görmek mümkün mü acep insanlıktan ?

***

Deli miyim ben ?!..
Bütün bunlara kafa yorduğum için !
Yoksa...kendini hızla yok etmeye giden,
İnsanlık mı delirdi...sahiden ?!..



Tuğal KÖSEMEN
07.Mart.2017