körbelaŞiirin hikayesini görmek için tıklayın zorbelâ dakikalarımın şahitçisi.
kerbelâ yokluğun,
büklüm büklüm yüreğim. bu hâl, ızdırap niye? deli, divâne yüreğim. saçım dağınık, ellerim kırık, yüreğim buruk, sen yoksun. bu yanlışlık neye? iç sıcaklığı dışa vurur bazen insanın, sebepsiz yere bağırmak istemesi de niye? bilinmez bazı soruların cevabı, sessiz kalmak istersin, evrence. herkes duyar mı dersin? herkesin duyabileceği bir sessizliktir bu sensizlik. öyle bir susar ki bu beden, sevemediğine yanarsın. bir sen daha olsa, yetmez içse de susuzluğuna. bu adam; konuşsa bülbüller dile gelir, kuşlar uçmaya, balıklar yüzmeye, bulutlar ağlamaya, yağmur düşmeye, annem gülmeyi öğrenir... bu adam, konuşsa bu adam! |