YaşamGözlerim deryada sevgiye hasret Umutlar ham kaldı, kurudu dallar Ruhumu hicranla örter esaret Çıkmazlara çıktı, yürüdü yollar Dağda ot sarardı, kurudu kökten Rahmet tecellisi kesildi gökten Ortalık kavrulup yanacak hepten Buzlar buhar oldu, kesildi sular Çıplak ayaklarla basarken yere Hissetti yanmayı, batarken ter’e Şaşırdı anane, ne yapsın töre Sağ elim sol elle oynadı kumar Kor düştü gönül’ün derinliğine Har düştü sabahın serinliğine Yar düştü fikrimin erinliğine Dolaşmıyor neden, tıkandı damar Saatler döndürür ömürden çarkı Sonuca hükmetmez işlemin farkı Madem ki bakidir kubbede şarkı Ruhları boyasın, o hoş sedalar Delilere döndü gülen çehreler Harflere bölündü şuh kelimeler Şahitlik yaptıkça “son”a cümleler Boş laflarla dolar bütün sayfalar Kısalmaz ve artmaz yazılan ömür Kasılan gözleri nefretler bürür Topal tilki gibi sekerek yürür İnanıp aldanmaz, bilen vicdanlar Doğruyu söylerken bilmeli özüm Ok gibi gitmeli hedefe sözüm Hedef tahtasında bulunan çözüm Hüzün e dolanıp, vurmasın şamar.. Çekilir bilirim damardan kanım Sorarlarsa işte ben de insanım Her neyi arzular isterse canım Önüme set çeker, yine insanlar 24/04/2008 Necati ŞİMŞEK Ankara |