Ölçü...Harâbât ehliyim dost, nâdan gözünde uğru Kuru ağaç sırrında dal benim yaprak benim Yorgun bir seyirdeyim gönül yurduna doğru Başım göğe uzanır ayağım toprak benim Kül oldukça savrulup kul oldukça eğilen ’Ben’ dedikçe kıvrılıp belhüm adal sayılan Hiçlikten kemâlâta secde secde yayılan Rahman’ın ’kûn’ emriyle yazılı varak benim Yok olur bir gün varlar diz çöker tüm kat’alar Hakkın hükmünde erir ömre konan kotalar Varsın aynaya bakıp oldum sansın ustalar Ezelden ebede dek bu yolda çırak benim .... |
SAYGILARIMLA...