Yadırgamayın sakın göz yaşlarımı,
Ben, yıllardır
bir yağmurun altındayım…
Bomba seslerini,
bir yıldırım gürültüsü,
mermileri
ninni gibi duymaktayım…

Siz bakmayın bu göz yaşlarıma
Ben onları artık silmiyorum…
Yıllardır,
öyle acılar yaşadım ki
hangisi anlatılır
bilmiyorum!
Gâh sürüldüm,
öz vatanımdan atıldım!
Gâh vuruldum,
üç kuruşa satıldım!
Bilmiyorum,
ömrümün kaç zamanı
zindanlarda, karanlığa katıldım…

Silmeyin benim göz yaşlarımı!
Onlar,
Bir tohuma can veren su gibi
hayat verecekler benim bahtıma
Ben ağladıkça, yavrularım gülecek...
onlar güldükçe, ben ağlayacağım…
Sakın beni düştü zannetmeyin!
Ben, düştükçe ayağa kalkacağım!

Silmeyin sakın göz yaşlarımı,
Onlar, şehit olan gardaşıma
ulaşabildiğim tek vasıtamdır.
Ben, ağladıkça
onlara ulaşacağım
Bu, benim Allah’tan(C.C)
tek niyazımdır…

Alıştım artık bu göz yaşlarına
Ne zaman sildiysem…
yüreğim yandı!
Ben, ne vakit gülmeye kalksam
bir çakal sürüsü
evime daldı!
Ne yasını tutabildim
babamın,
ne yüzünü gösterdiler
amcamın,
gardaşımı ise
yıllar önce kaybettik
tam ortasında
anlamsız bir kavganın…

Silmeyin ne olur göz yaşlarımı!
Onlar olmasa ben
çaresizim!
Yüreğimde tutuşan yangınları
başka türlü
nasıl söndüreyim?

Ey gözü bir kez olsun
ağlamayanlar!
Ey yüreğini acılarla
dağlamayanlar!
Bırakın yakamızı!
biz de insanız,
Düşün sırtımızdan!
ey insanlıktan nasibini
bir kez olsun alamayanlar!

Bu gözlerimle suladım ben
bu vatanı!
Yüreğime hep
kıpkızıl güller ektim…
Hiç baharı görmedim…
hep hazan vurdu…
Gonca diye ben
dikenleri sineme çektim…
Bir benim gözyaşım dinmez
bir de anamın…
O gardaşıma
ben, babama yanarım!
Yüreğim
her acıya alıştı
ama,
bir anamı,
bir vatanı
düşündükçe ağlarım…