PÜYAN
Rüzgar püyan olmuştu şafakta
Gelip alnıma sürüldü. Bulutlar şimdi şebnem Çiçek yaprağında Bana göründü. Vuslat Gülü’ne toprak; Yol verince ilk filiz göründü. Eyyam!.. Didesi ruşen bu an; İlk yaprak pembe renge bürünmüştü. Bir çenekli: Lale,sümbül,çiğdem soğanı Bir tınaz içine girmiş gibiydi.. Toprak sanki bir miyar içindeydi. Lale mugberlik içinde boynunu büktü. Rüzgar muğlak bir ses çıkardı Bu mugayyir an içinde şaşkındı Bulutu önüne katmış; Gükyüzünde püyan içinde dolaşmaktaydı. (püyan:koşan/eyyam:günler-zaman/didesi ruşen:gözleri aydın/tınaz:kıpırtı-hafif ve sürekli kımıldayan/miyar:değerli madenlerde yasanın istediği ağırlık-saflık derecesini gösteren ölçü/mugber:gücenmiş-küskün/mugayyir:aymaz-aykırı/muğlak:anlaşılması güç-karışık-çapraşık). |
daha çok Türkçe