BENİ NERENLE DİNLİYORSUN!Şiirin hikayesini görmek için tıklayın İlkokul 2. Sınıfa giden kızımın ev ödevlerine, ben de her baba gibi akşamları yardım ediyorum. Bu, benim için rutin bir görev olmuş. Dün gece yine birlikte ödev yaparken, kızım; üst üste birkaç defa söylediklerimi anlamayınca kızarak tekrarladığım: “Kızım sen beni nerenle dinliyorsun!” cümlesi, bir anda ilhamım oldu ve bu şiir ortaya çıktı. Mizahi olsun diye şiiri hicivli yazıp olayı biraz abarttım. Bu konuda daha çok şey yazılabilirdi ama kızım 9 yaşında olduğu için de, şiiri; dokuz kıtada bitirdim.
Sizlerin de, kendinizden bir şeyler bulacağınızdan eminim.
İlkokul 2. Sınıfa giden kızımın ev ödevlerine, ben de her baba gibi akşamları yardım ediyorum. Bu, benim için rutin bir görev olmuş. Dün gece yine birlikte ödev yaparken, kızım; üst üste birkaç defa söylediklerimi anlamayınca kızarak tekrarladığım: “Kızım sen beni nerenle dinliyorsun!” cümlesi, bir anda ilhamım oldu ve bu şiir ortaya çıktı. Mizahi olsun diye şiiri hicivli yazıp olayı biraz abarttım. Bu konuda daha çok şey yazılabilirdi ama kızım 9 yaşında olduğu için de, şiiri; dokuz kıtada bitirdim.
Sizlerin de, kendinizden bir şeyler bulacağınızdan eminim. BENİ NERENLE DİNLİYORSUN! Her gece usanmadan, kızımla çalışırız Derslerin tümü kolay, hepsi bize gelir vız Ben diyorum göl susuz, o anlıyor çöl ıssız Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Ben; iki kere iki dört, ediyor bak diyorum Üç gün, üç gece oldu; inatla söylüyorum Kızgınlıktan gün be gün, mum gibi eriyorum Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Dedim ki, sana yavrum; bahar aylarını yaz Dedin: baba, dur azcık; düşüneyim ben biraz! Sonra cevap yazmışsın; “Sonbahar, kış, bir de yaz” Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Sanki senin yerine, ben okul okuyorum Anlaman için tek tek; ilmekle dokuyorum Sana kızmamak için; avcumu sıkıyorum Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Kendime kızıyorum; Hey Mustafa efendi! Neden yazdın okula; daha vakit erkendi Sana ders anlatmaktan, inan ömrüm tükendi! Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Bir gün kendince gelip; bana soru sormadın Anlattığım şeylere, çok da kafa yormadın Tekrar etmekten bıktım; sen hâlâ anlamadın! Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Seni ders çalıştırmak, yetti canıma yetti Verdiğim emeklerin, hepsi boş yere gitti Sana izah etmekten, dilimde tüyler bitti Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Seni okutuyorum, kalmaz bende vebalin Doktor mu, Öğretmen mi; olmak senin hayalin? Birazcık dinle beni; nedir senin bu halin? Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! İnşallah bir gün sen de; çektiğimi anlarsın! Düşünüp biraz olsun; bu günleri anarsın Duydun mu, sana diyom! Bak, yine firardasın! Sen beni neren ile, dinliyorsun? A kızım! Mustafa GÜL (Hamdi) (24.02.2017) |