Aşık kısmına çatmak pek akıl kârı iş değildir ama yine de şair milletine çatınca duramadım.

Aşık Erzade Kapan...Can Hemşerim...05.02.2017 Tarihinde Ümraniye- Anadolu Kültür Sanat ve Mozaik Derneğindeki şiir etkinliğinde ’’ Karşıma çıkacak şair varsa buyursun çıksın’’ diye tüm şairlere meydan okudu.

Burada hemen bir noktanın altını çiyeyim:

Şair, bazen bir şiir için aylarca düşünür.

Ozan, sazı olmadan fakat itricalen ( doğaçlama ) şiir söyleyen kişidir.

Aşık ise hem saz çalar hem de irticalen şiir okur.

Yani bu kavramlar farklı farklı kişi ya da fiilleri ifade etmektedir.

Ben aşık ya da ozan değilim. Yani bizler doğaçlama şiir okuyamayız aşıklar, ozanlar gibi. O bakımdan o gün sustum diğer şair arkadaşlar gibi. Ama susmamın başka sebepleri de vardı.

İşte bu şiirimde niçin sustum/ ya da susmak zorunda kaldım onu anlatıyorum.

Değerli Dostum, sevgili hemşerim ve üstadım Erzade Kapan’ın engin hoşgörüsüne sığınarak Bismillah.

Aşık, şaire çatınca
İlinden korktum da sustum.
Bizim şairler yatınca,
Selinden korktum da sustum

Belki çıkar dedim biri.
Yer ha bu keli diri diri.
Lakin herkes durdu geri.
Yelinden korktum da sustum

O da benim gibi Kars’tan,
Silleyi indirir tersten,
Bir oyunla iki marstan,
Elinden korktum da sustum.

Culuğundan ve kazından,
Edasından ve nazından,
Akordu bozuk sazından,
Telinden korktum da sustum.

Azrail’in işlerinden,[*]
Hançerinden, şişlerinden,
Kazma gibi dişlerinden,
Dilinden korktum da sustum.

Dibeğinden , sokusundan,
Gölgesinden, kokusundan.
Jeneratör, aküsünden,
Pilinden korktum da sustum.

Atam olsa da Selçuklu
Yollarım çamur, balçıklı.
Bu balık fazla kılçıklı.
Pulundan korktum da sustum.

Kaportadan, kaputundan
Urbasından çaputundan,
Ölür gider tabutundan,
Salından korktum da sustum.

Salonundan sofasından,
Edeceği cefasından,
O dekolte kafasından,
Kelinden korktum da sustum.

Sami kaçar yandan yandan
Usanmadı henüz candan
Aslında değildi ondan
Gelin’den korktum da sustum.

[*] Azrail: Aşık Erzade Kapan’ın bir unvanı da Azrail’dir.