düşe/yaz(ıl)dılar
Karakalem düştü
Beyaza Tepetaklak Orta yerden biraz Yuvarlanarak Geldi sol yanına beyazın Beyaz, “Sende kimsin?” diye sordu İrkildi, Tığ gibi delikanlı... Çalakalem olmak istedi bir an Doğruldu yerinden, O kadar güzeldi ki Başı dik duramadı Beyazın dünyasında... Karakalem, Evvelden bir karalık vardı, Bir yanıklık, Biraz mahcuptu şimdi İkisinin de ataları yakılmıştı ama Beyaz mağrurdu nedense Evvelden yanık, ezelden yanık Yanık oğlu yanık, Şimdide beyaza yanık! Yahu yazık! İncinmek ah... Karakalem coştu bir an Beyazın içinde Bir oraya Bir buraya Vurdu başını Akıttı tüm kanını Kara kanında Tükeniyordu Ve Ya ben senem Ya sen ben diyordu. Mağrur beyaz, Karaydın ezelden Kara çaldın yeniden Bilmez misin? Sen ve Ben Olursak ancak, Tükenerekten Karakalem düşeyazdı Beyaz kâğıt tutundu kaldı Sarmaş dolaş Bir düş(e)/yaz(ıl)dılar |
Beyaz ile bitti ömür
Düşe yazdık /düş yazdık
yazdık /azdık
sonunda her şeye bir çukur kazdık
ne yazdıysak çukura yazdık...
Tebrikler / ince düşler..