Karanfil Penceren
İki dakika dur oldugun yerde
etrafına bak elbisen tozlansın önemli değil otur bi köşeye simitçiler, helvacılar ve martılar... Balıkçılar , sarhoşlar... Dur sende kendinde ! Seyreyle alemi , Belki göreceksin kendini Yakınlarda bir ses var kız mı erkek mi belli değil bir çocuk sesidir anne der anne diyorsun işte sende bir küçük balondur istediği o havaya uçurucak, sende içinden uçur uzan geçmişine... bir hışırtı geliyor bu da ne? rahatsız etme arkanda sızmış kalmış Bir camdan dünyadır onunkisi avuçlarında ve zararsız... Sen de kendi camdan dünyandasın, Sızmışsın işte... Tak tak bir bastonla uzaklaşıyorsun ne kadar değişmisin ne oldu sana böyle? Yüzün de bir yazı belirmiş haykırıyor; Yakındadır gelmekte olan... Elin göğsüne gidiyor sıkışan kalbin mi? Ne önemi var... ruhun rahatmıydı sanki? Üzerinde bir ağırlık var kokusu çok güzel ama gittikçe benziyorsun ona üzerinde bir zakkum filizlenir belki fesleğenler de vardır ortada bir tek karanfil var oradan bak şimdi Şimdi bakmazsanda olur An gelecek başka penceren olmayacak zaten ! Demir Gökçeli - 22 Ekim 2007 |
Ne kadar mümkün olabiliyorsa tabi...
Çok güzel ifade edilmiş,farklı bir tarz vardı.
Tebrikler,selamlarımla.