CAN KULAĞIyağmur yüklü bulutlarla ufkumu kuşatan rüzgâr Kaf/kaslardan kopmuş gibi yağışından belli nağmeleri sinmiş her damlaya uşşakî gök bestesi bir güfte gerek divan-ı kalpten ardı kesilmeden. istem dışı uzanıyor kollarım -bu bir duâ hâli- belki kucaklarsın beni say ki gülüyüm rüzgârın dikenlerini yüreğinde gizleyen say ki ölüyüm yağmur suyuyla yunmuş gibi yaprak dökümü gelmeden hafiflet yükümü say ki mübbede hükümlüyüm ağıdı peşin yakılmış...ölüyüm eser mi bu rüzgâr yeniden? bu bulut bulunur mu? yağar mı bu yağmur bir daha? açtım bütün pencerelerimi oluklar yüreğime kadar iner yağ yağ yağmur içime içime es es rüzgâr içesine dinlerim besteni kendime gittiğimde... #aha (ahmetalper) |