PAZAR GÜNLERİ
Nedense sevmem Pazar Günlerini
Çocukluğumdan beri… Nefesim daralır Sığdıramam nemli bir hücreye hapis olmuş Yüreğimi bir yerlere… Cıvıldaşsa da her bahar mevsiminin Melankolik sabahlarında Erik ağacının dallarında serçeler… Sobadaki kömürden Annemin ördüğü atkıdan Bahçedeki havuçtan Bir çocuğun şen gülüşünden Yapsak da kış aylarında Yürek ısıtan Kardan Adamı Hep bir elden… Salsam da dokunulmamış çocukça hayallerimi Gök yüzüne gizlice… İstemem! Gelmesin ne çocukluğum Ne Pazar Günleri Geriye… |