Beş vakit namazı her gün kılana
Görenler kandılar, veli dediler.
Değer vermeyene, dünya malına
Akılsız sandılar, deli dediler.

İyi, kötü bağlı yazma başına
Sürmeyi yaptırmış hilâl kaşına
Vaziyeti uygun değil yaşına
Buda sosyetenin, şalı dediler.

Diplomalı cahil aydın olanlar
Halkı küçümseyip uzak kalanlar
Yaban arısından balı bulanlar
Hep yandılar, oğul balı dediler.

Yokuşu, ovayı hiç bilmeyenler
Yetim gözyaşını tek silmeyenler
Avam meclisine bir gelmeyenler
Kavak ağacına çalı dediler.

Haftayı sekize, on üçe ayı
Beline takmadı ok ile yayı
Günleri sayarken karıştı sayı
Çarşamba gününe Salı dediler.

Meşeyi, gürgeni seçemediler
Ekini hasatta biçemediler
Mahşere dünyadan geçemediler
Güle bakıp söğüt dalı dediler.

Günlük, güneşlik bir ömür güzeldi
Herkesin isteği şahsa özeldi
Cahilin sözleri boşluk, gazeldi
Dursunî ara yer malı dediler.

Dursun Yeşil – 15/08/2007