EDEMEDİM YAR
Sönmeyen aşkınla atıp gittin ya
Yıllar geçti hala baş edemedim Sevdiğim bana çok cefa ettin ya Sevdalı gönlümü hoş edemedim Neden diye sorma bilemem gayrı Ismin dövme dövme silemem gayrı Harap oldum sensiz gülemem gayrı Seni seven kalbi taş edemedim Akşam tövbe etsem tan vaktim sende Parlayan güneş ay yıldızsın bende Kaç yemin bozdum sen damarda tende Başka bir dünyayı düş edemedim Şimdi desem ki şu ellerimi tut Tut diyen seveni gelde bir avut Hezeyan garibe varmı bir umut Sualları çözmeyi iş edemedim Biraz da sen anlat dinleyeyim yar Artık visal gerek ayrılık zarar Hayellinle gezsem hep diyâr diyar Kanatlanıp uçan kuş edemedim Feleğin zorbası hicranlı şaka Her yerde sen olsan başımda takka Kavuştur diyerek yalvarsam Hakk’a Gözünün üstüne kaş edemedim Çırpındım durdum yâr koştum yoruldum Uğruna gurbette azmı vuruldum Toprak misali kum gibi savruldum Ah seni ömrüme eş edemedim Ayşe KAVAK |