Gül DermeyinceSeverim o yâri ben gönlümce Şaşarım ben onu görünce Dünya bıktıramaz beni O yar gönlümde gül dermeyince Ben onsuz gülmez idim Bülbül olup ötmez idim Âşık olup sevmez idim O yar gönlümde gül dermeyince Ağlayıp gönlüm gülmeyince Bu dünya bana onsuz yetmeyince Ölürüm o yar beni sevmeyince O yar gönlümde gül dermeyince Yaşarım ben onun hüznü ile Bir gülse aşkı gelse bir dile Severim ağlatsa güldürtmese bile O yar gönlümde gül dermeyince Ağlatan olsun bu eserin Gülmezse onunla bu kaderim Ben onsuz acep nereye giderim O yar gönlümde gül dermeyince Her can ermezse de aşk dolu sırra Aç sineni aşk değsin istemez para Aşksız biz düşeriz amansız dara O yar gönlümde gül dermeyince Kul Mehmet’im onsuz yaşayamam Bu gönlüm ağlar ben coşturamam Küheylanım şahlanmaz koşturamam O yar gönlümde gül dermeyince Mehmet Aluç /Kul Mehmet |