Neyi Seversiniz? Charles Dovalle, Çev. Sunar YazıcıoğluSimsiyah kaş altında siyah gözü severim, Beyaz alnın üstünde siyah saçı severim: Sizin de uzun simsiyah saçlarınız var Beyaz alnın üstünde; Ve Oltu taşı ancak Gözleriniz kadar siyahtır. Özensizce konulmuş bir divanın üstüne; Zarafetle eğilen bir vücudu severim; Biliyor musunuz, ne kadar zarafetle Eğiliyorsunuz bir divanın üstüne, Arzu dolu ve yorgun! Ve sonra, orada, tembelce, yakınan siz, Gözünüz yarı kapalı, heyecanlı kalbiniz İç çekiyorsunuz...Ben bir tembeli severim, Uzun bir iç çekişi, yorgun sesi, Ateşli bir bakışı severim. Sevinç karışımı hayal ve tatlı rehavet Bulmayı severim: Sizdeki bu kederler, bu sevinç, Bir ipek fuların altında çarpan bu göğüs, Bu üzgün ve alaycı gülümseme de neden?... Bazen bir sözcük, bir düş, bir düşünce, Yüzünüzdeki solgunluğu silip atıyor: Çok kere bir düş, bir sözcük, bir düşünce, Yavaş yavaş silinmiş bir solgunluk, Kalbimi çarptırıyor. Bir maymun iştahlılık, kararsız bir fikir sizinki, Benden uzakta bir kuş gibi uçuyorsunuz. Bir maymun iştahlılığı, kararsız bir fikri, Sizin oturmuş olduğunuz yeri severim, Ve oturmaya gittiğiniz yeri... Bir melek... Sizin kadar güzel bir melek, Konuşması sizinki kadar tatlı... Aynı zamanda gülen...Ve sizin isminizle İsmi aynı olan...Evet, işte benim sevdiğim, Bütün sevdiklerim!...- Peki siz? Charles Dovalle , Çev. Sunar Yazıcıoğlu Şiirin aslı : Neyi Seversiniz? J’aime un œil noir sous un sourcil d’ébène, Sur un front blanc j’aime de noirs cheveux : Et vous avez de longs cheveux d’ébène Sur un front blanc, et le jais est à peine Aussi noir que vos yeux. J’aime un beau corps, qui se penche avec grâce, Sur un sopha négligemment porté ; Et savez-vous avec combien de grâce Sur un sopha vous vous inclinez, lasse Et brûlante de volupté ! Et puis, quand, là, plaintive et paresseuse, Le cœur ému, l’œil à moitié fermé, Vous soupirez... J’aime une paresseuse, Un long soupir, une voix langoureuse, Un regard enflammé. J’aime à trouver un mélange de joie, De rêverie et de douce langueur : Pourquoi chez vous ces chagrins, cette joie Ce sein qui bat contre un fichu de soie, Ce sourire triste et moqueur ?... Parfois un mot, un songe, une pensée, De votre joue efface la pâleur : Souvent un songe, un mot, une pensée, Une pâleur lentement effacée Me fait battre le cœur. Vienne un caprice, une idée indécise, Comme un oiseau loin de moi vous volez. J’aime un caprice, une idée indécise, J’aime la place où vous étiez assise, J’aime la place où vous allez... Un ange... un ange aussi beau que vous-même, Dont le parler comme le vôtre est doux... Qui rit aussi... dont le nom est le même Que votre nom... Oui, voilà ce que j’aime, Tout ce que j’aime !... — Et vous ?... Charles Dovalle (1807-1829) Not: Charles Dovalle bir Fransız şairidir, 1807 de Montreuil-Bellay’de doğmuş 1829 da bir düello sonucu genç yaşta Paris’de ölmüştür. |
Tebriklerimle Beğendim…
Alkışlarımla Kutlarım…
................................................... Saygı ve Selamlar.