Hayatın içinden...

Dertler deryasına bilmeden daldım,
Bir çırpıda beni yok edip yuttu!
Feryat figan ettim, çaresiz kaldım,
Daha bırakmadı, orada tuttu!

Geleni arattı, bütün gidenler,
Yok, olup gidiyor bütün bedenler,
Öncekinden fazla zulüm edenler,
Onun geçmişine rahmet okuttu!

Herkes kafasınca tutmuş bir hava,
Silahı yok ama gidiyor ava,
Kuramamış kuşlar gibi bir yuva,
Elinde çaldığı her saz bir uttu!

Kaptırmış kendini boş bir hayale,
Zemheri ayında istiyor lale,
Sonunda düşünce perişan hale,
Ah ile vah ile gönül avuttu!

Dertli anlayana söyler sözünü,
Güzellikten ayırmadı gözünü,
Hakk’a doğru çevirince yüzünü,
Gördüğü manzara sonsuz boyuttu!

ERDEMLİ-07 Şubat 2017 Salı
Cafer AKSAY