Gönül KapımŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu hayattan dersini alan bir sohbeti kaleme almaya çalıştım.
Bekledim yıllarca, gözüm yollarda, Gelmeyince gönül kapım kapattım. Hiç yeşil kalmadı artık dallarda, Dertlerin hepsini içime attım. Kurtulayım diye çaba ettikçe, Her gün çoğalıyor onu güttükçe, Daha beter oldu inan gittikçe, Çırpındıkça derdin içine battım. Dostlarımı birer birer kaybettim, Şaşırdım yolumu nereye gittim, Derdin deryasına dalınca bittim, Bu gönül dünyama birçok dert kattım. Kahrından kırk takla atınca jibi, Sanki kör kuyudur görünmez dibi, Üstüme çökünce bir kâbus gibi, Yere iki seksen upuzun yattım. Topladım hepsini çıktım pazara, Acaba gelir mi diye nazara? Dertli, senin ile gider mezara, Topladığın derdi zannetme sattım. ERDEMLİ-28 Ocak 2017-Cumartesi Cafer AKSAY |
selam ve saygılarımla