Ey Can Sızım...
Dûnyanın bütün yükünü
gõzlerde taşıyabilir insan Yaprak yere vurmuş yüzûnû rûzgar süngüsünü çekmiş hadi gel baharlardan topla beni senden gayrı cemre ısıtmaz yüreğimi sevdam toprağadır benim.. Bir şiir`de,bir küfür`de Söylenmemiş bir türküyü Ve bazen ve özlemlerle yağrulmuş İhtiyar bir acıda bağdaş kuruyorum hakikatın divanına bölünüp dağılan eksilen savrulan ne varsa! en zifiri gecede şafağa asarak.. Zamansız yokoluşların ayazında savruldu yüreğim... Ey Can Sızım... Özlemek eylemiyken Yüreğimin.. Ne acı cümle cümle susmak içinde. Sen/i... |