0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1991
Okunma
Dûnyanın bütün yükünü
gõzlerde taşıyabilir insan
Yaprak yere vurmuş yüzûnû
rûzgar süngüsünü çekmiş
hadi
gel baharlardan topla beni
senden gayrı cemre ısıtmaz yüreğimi
sevdam toprağadır benim..
Bir şiir`de,bir küfür`de
Söylenmemiş bir türküyü
Ve bazen
ve özlemlerle yağrulmuş
İhtiyar bir acıda
bağdaş kuruyorum
hakikatın divanına
bölünüp dağılan
eksilen savrulan ne varsa!
en zifiri gecede şafağa asarak..
Zamansız yokoluşların
ayazında savruldu yüreğim...
Ey Can Sızım...
Özlemek eylemiyken Yüreğimin..
Ne acı cümle cümle susmak içinde. Sen/i...
5.0
100% (1)