ÇİSE -II-

-İKİNCİ REPLİK-

sunak taşından ördüğümüz merdivenle
yükseldik göklere
ta ki ozon’u delice delinceye kadar
bizi karşılayan tanrı değildi
bizdik yine elimizde siyah bir çelenkle
tabi ya!
kurban hep nefret etti tanrıdan
tanrı da bizden
çünkü her kesilen kurban
tanrının kendisiydi zaten
tanrı orda değildi kesmiştik çünkü
ama tanrının
selamını muştuladık çiseleyerek
bu içinde halen kıvrandığımız ilk yalan
ilk ve tek yalandır inanmak istediğimiz
çünkü
inanmadan yaşamak çok daha zordur
inanarak yaşamaktan
çiseliyoruz
iyi ama
ilk yalanı kim fısıldamıştı kulağımıza
tabiat-ana mıdır bizi kandıran
bir ana nasıl yalan söyler öz-evledına
ya tabiat ana değildir
yada biz evlatlığız öyleyse
bir aşk kavgasında kaybolan
bir ana o kadar zalim olamaz
yavrusunu
karanlığa parçalatanı bağışlamaz
yavru bağışlasa bile
onca hırçınlığının bir izahı olmalı
seller,kasırgalar
yamaçtan süzülen mağma
dokuz nokta dört şiddetindeki kırılma
ya yeni bir doğumun sancısı
yada şımarıklıklarımızın cezası
ana bizi her vurduğunda
çiseledik biz
vuruldukça kaçtık kaçtıkça tükettik
tükettik doğayı
doğada kendimizi
ve tüketiyoruz,tüketiyoruz,tükeniyoruz
...