Bizim bu aşkımız ekmek gibidir, Kimini doyurur,kimini aç bırakır. Bizim vicdanımız terazi gibidir, Ölçer biçer ve doğruları anlatır.
Ey can,aşk için gelmedik mi biz bu dünyaya? Biz,Hakka kul olur,dosta dost,yare yaren oluruz. Her yürek muhtaç değil midir şefkat tohumuna? Aşk,gözlerimizde vuku bulunca,su gibi duruluruz.
İnsanız,bazen bizimde canımız yanar,dert olursa, Gizlin gizlin,göz yaşlarımızı zekat veririz toprağa, Çünkü,kimsenin yanında ağlamayız,sızlanmayız, Açarız avuçlarımızı gök kubbeye,Hu der bağlanırız.
Atam Oğuzdur benim,Dedem Korkut’tur, Muallim’im Muhammed’tir,Pirim Alidir. Aşk onlardan geçer,onlarsız olan bî-huzur, Ama tevekkül,kalbin Allah’a güvenmesidir.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Allah'a güvenmek (tasavvuf) şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Allah'a güvenmek (tasavvuf) şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Hoşa gidecek duygular toplanmış umutlarla raks etmekte...
Beğendim, içtenlikle kutlarım…
............................................................ Saygı ve Selamlar…