PAYIMA DÜŞTÜ
Gönlümü bağladım huri, güzele.
Ömrüm ulaşmadı ebet, ezele. Bir hazan sonunda yedim zelzele. Benimde payıma bir harap düştü. Baharımda açmaz çiçek rengârenk. Rüzgârın sesinde kalmadı ahenk Kale burcum artık tutmuyor mihenk. Hazan geldi başa bir gazap düştü. Bahçede güllerim açmıyor gonca. Budandı dallarım selvi boyumca. Herkes türkü yakar yirmilik gence. Kışım erken oldu başa kar düştü. Sigaram tütmüyor, yanmaz çakmağım. Denizde bozulup, yırtılmış ağım. Ne söylesen artık duymaz kulağım. Gönül name çalar bir efkâr düştü. Düzler yokuş sanki artık bedene. Dostlarım kayboldu giden gidene. Dört kişilik tahtadan bir trene. Benimde payıma bir makber düştü. Ruhum aylar önce terk etti beni. Muammer kalemin Hakk’ı söyledi. Dünyadan ahrete firar eyledi. Bin umutla bekler, bir ayyar düştü. 28.01.2017 |