Bir kapı aralığından tedirgin bakışlarını izliyorum..henüz kırmadığın aynalardan..gitmiyor ve gelmiyorsun/eksik adımların/eksik topuklarıyla..altdudağını alıp dişlerinin arasına, savurup saçlarını n’densiz rüzgarı bekleme..sabırsız kanatları böyle yorulur kuşların ki vur kafanı yastıklarına..ben,bir uyku bulamadım hiç tarifsiz ki tabirlerin derinliğine düşüyordu her rüya/anlam..eksik tanım ve hal..sıra sonu öğrencilerinin resmi törenlerde konuşmaları gibi tutamadım ne yüreğimde nede aklımda çünkü/işte sırf bu yüzden buradan izliyorum seni..

sen kimsin?
diye düşünmeden........


(...)

’bil/iyorum,
farklı bedenlere b-Aktın
belki de sendedir cevabım...’’

düşü/yordum

ve incindi diz kapaklarım

ki sen/
ıslak/ırmak.

yüreğimde bir kor
ve ateşimin içindeki deli mavi hastalık
tüm hücrelerime bulaşan.
ciğerden ciğere/
gözden göze bir hüner
veya
gecenin karanlığında hırsızlık gibi
susarak/susayarak
ve genişleyen damarlarımda
A-kan üzümden şerbet.
göz perdelerimin içine düşen
mülteci bir nur
alnıma/omuzlarıma sığınır
sıcak derin kuyulara düşen Yusuf gibi
ıslak ve kokan toprağımda ki

gel/

adı kayıp olsun yüreğimdeki ayrık otlarının.
çarşafa dolaşırken harfler,
tenin çıplak mıydı?
onun için mi yapışmıştı
alt dudağının mat rengi ki

sus/

daha çok sus.
gözlerini kapat şimdi
ve çek içine,
bir yağmur dilinde
böyle ıslanır ormanların yaprakları.
yaklaş/korkma..
ürkmemiş duygular
böyle zamanlarda mevsimlenir
ve görkemsiz soluğuma bulaştı
tenindeki ıslak ter ki
ben karanlık/
katran ve zifir çağlardan geçip
kapına geliyorum terli.
ağzının boşluklarında sAkladığın başka dil var mı?
ve kesip kırıklarını saçlarının,
yastığımın altına sok avuç içlerini
sırtıma sonra
kürek kemiğimin arasına dudakların ki

ben,

düşü/yordum...



(...)