eyüp yaşar ovalıŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Bu şiir, hayatımın en büyük aşkı Gülay için küçük bir serzeniştir. O artık yok. Sadece hayallerimde ve rüyalarımda beraber benimle. Ama ölmek ,gerçekten ölmek midir? Sağ iken ölmüş olanlara ne demeli? "Böyle bir kara sevda kara toprakta biter" diyen kara gözlü kız, kara toprak bile bitiremedi , kara sevdanı.Kırmızı gülü ,mezarından uzaklara fırlatan zalim el de biliyor , sevdanın unutmak gibi bir ilacı olmadığını. Ağlama Gül’üm , ağlama çiçeğim, ağlama sen.
GÜL ve AY
Kimselere söyleyemezdim, Bilemezdi hiç kimse. Karşı kaldırımdaki akasya kadar, O lanet inadımla beni. Yağmurlu gecelerde , sırılsıklam, Üstelik , Görünmez din pencere perdelerinden . Sonra, Görünmeden , koşarak gittin, Konya’da ki, Musalla Mezarlığına. Kimseler bilemezdi Gözü yaşlı kırmızı gülü, Kimin bıraktığını.yüce kabrine, Bilemezdi kimseler, Kimseler bilemezdi.. |