AYRILIK ZAMANLARISevdanı, yüreğimde yanan bir kor belledim Yokluğunda, o koru söndürmedim, külledim. Ayrılıklar, soğutup kararttıkça ateşi Hasretinle yeniden tutuşturur, yellerim. Ben, böyle, canım gibi korudum o ateşi, Geceme mehtap bildim, gündüzümün güneşi Zor dayandı firkate, bu gönül çilekeşi Öksüz çocuklar gibi, sensiz kalan ellerim... Uzadıkça ayrılık, geçmiyor sanki zaman, Gökyüzüm mavi değil, her yer gri bir duman... Hicran, hasret, tahassür, gücüm tükendi, aman Şiirler söylemiyor, lâl oluyor dillerim. Vefasız bir buluttan boşalır zalim sağnak, Söndürür o ateşi, ne od kalır, ne ocak... Korkarım, bu tufanda, sapları kırılacak, Boynu bükük bakacak güz bahçemde güllerim... Ünal Beşkese :::::::::::::::::::::::::::::::::: firkat........:ayrılık tahassür: sonu gelmeyen hasret |